'Christos a inviat!', dus ik heb vakantie

Daar ben ik alweer!
Dit keer zal ik jullie op de hoogte brengen van mijn avonturen in de paasvakantie.

Je bent maar één keer in Roemenië met Pasen, dus je moet alle tradities meepakken. Daar stond ik dan, om 12 uur ’s nachts in de kerk met een kaarsje in mijn hand, voor een 3 uur durende kerkdienst waar ik geen woord van snapte. Het was ronduit saai en volgens mij komen de meeste mensen alleen maar omdat ‘je hoort te komen’.
Arevik en ik waren uitgenodigd bij de ouders van Lucian voor Pasen (27 april) en uiteindelijk ben ik drie nachten in Timiseni gebleven. (Vier dagen met een plashokje in de achtertuin en zonder badkamer, lekker fris hè.) Ik heb voor het eerst gezien hoe een kip geslacht werd en het maakte voor 1 minuut salto’s zonder hoofd! Een andere ervaring was het eten van varkens- en kippenballen. Wist je dat kippenballen bijna zo groot zijn als eieren en dat ze groter zijn dan hun hersenen? Ze smaken niet echt speciaal, maar het idee is gewoon een beetje raar..
Met Pasen eten ze zo ongeveer hetzelfde als met Kerstmis plus heel veel gekleurde eieren. Alle 44 dagen na Pasen, groet men elkaar met een speciale groet. De ene zegt: “Christos a inviat!” (Jezus is opgestaan!) & dan antwoord de ander: “Adevarat, a inviat!” (Het is waar, hij is opgestaan!). Verder hoor je de dag voor Pasen een grote schoonmaak te houden, dat is waarschijnlijk de reden dat ze (naar mijn mening) de rest van het jaar niet zo goed schoonmaken, want deze GROTE schoonmaak maakt het helemaal goed! (Met een aantal vrijwilligers hebben we het hele kantoor schoon geschrobt, iets dat echt heel hard nodig was.)
Vandaag is het trouwens ook een of andere heilige dag en de moeder van Lucian vertelde me dat ik mijn kleren niet mocht wassen. Maar ik ben na een week rondrennen eindelijk weer thuis en ga echt niet wachten tot morgen om mijn grote stapel kleren wassen. Dus de minuut nadat ze over de drempel gestapt is, lagen mijn kleren mooi in de machine.

Maar dit was een klein dwarsweggetje, terug naar Pasen in het dorpje. In de vier dagen van mijn verblijf kwam de halve familie op bezoek en we hebben gegeten, rummicub gespeeld, gegeten, rummicub gespeeld etc.. Alles in de stralende zon. (Regent het nog steeds zo veel in Nederland? :P ) De moeder is echt gevaarlijk; ze kan superlekkere cakes bakken, dus Arevik en ik waren zo vol na de maaltijd en we stuiterden in het rond van de suiker in ons hoofd.

En… ik heb in hun oude Dacia gereden! :D Het was echt super om na 7 maanden niet gereden te hebben, eindelijk weer de weg op te gaan. Het was niet echt makkelijk, met die vreselijke hobbelweg en de versnellingen zijn echt heel moeilijk te vinden. De auto is ongeveer even oud als ik en als het moet kan je zelfs schakelen zonder op het pedaal te trappen! Ik heb geen ongelukken gemaakt, dus de conclusie is dat ik nog steeds kan autorijden, (MAMA).

Na het Pasen ben ik met Julia, Marianne en Kerstin naar Boekarest geweest voor de première van de nieuwe show van de dansgroep ‘Georgian Legends’. Onze Georgische vrijwilliger had ons de dvd van hun oude show laten zien en we waren echt verbaasd hoe supercool deze mensen kunnen dansen. Het was een groep met dansers en danseressen en een live band, die samen een mooie dansshow brachten. De dansen waren allemaal geinspireerd op de Caucasus (Georgie, Armenie, Azerbeijdan) en de muziek was veel djembee, fluit en mini-gitaar. De mannen hebben een speciale danstechniek, die soms heel vrouwelijk lijkt, maar toch heel mannelijk is. Ze springen en landen dan op hun knieën, dansen op dubbelgeklapte tenen en lachen en schreeuwen kreten. De vrouwen lopen bijna de hele tijd met hele kleine stapjes, zodat het lijkt alsof ze zweven. Het was de reis naar Boekarest waard!

Nu ben ik na welgeteld een week niet in mijn eigen bed geslapen te hebben eindelijk weer thuis in Rovinari. Ik heb uitgeslapen tot 3 uur ’s middags en vandaag is een dagje relaxen. Morgen ga ik een berg opklimmen met Kerstin en weer bij de Nederlandse mevrouw op bezoek.

Maandag is het weer tijd om te werken.. Hopelijk kan ik snel beginnen met de voetbaltraining voor meisjes..

Kus kus kus
Karin

Nicholas: We celebrated orthodox Easter at 27 of April and for this I spend four days in the village of Lucian’s parents. It was very nice weather and I really enjoyed the village life. Can you imagine? No bathroom, toilet is a hole in the ground, to slaughter a chicken, work in the garden and to eat lots and lots of food. It is Easter holiday until Monday and I am having a relaxing time here. J Take care J