"Tis maar 8 uurtjes ver weg"

Daar ben ik alweer, er zijn ook zoveel avonturen te beleven in Roemenie. :D

Ik heb goed nieuws en slecht nieuws: het goede nieuws is dat ik de foto's en video's van de afgelopen 2 weblogs geupload heb. Het slechte nieuws is, dat ik het niet voor elkaar krijg om de foto's van deze weblog online te zetten.

Het is gek dat ik het gevoel voor afstand en tijd helemaal loop te verliezen op het moment.
Dit heeft twee redenen:
1. Door al het wachten wachten wachten is mijn tijdgevoel nogal vertroebeld. Tijd is veel minder belangrijk geworden en het woord efficientie is uit mijn vocabulaire geschrapt.
2. De enorme grootte van dit land. Ik ben in de afgelopen maanden 4x naar Boekarest geweest en dit wordt als redelijk dichtbij geacht. We nemen 'ff' de bus naar Boekarest, een rit van 5,5 uur. Als je op deze manier denkt, lijkt de reis ook veel minder lang te duren.

Waarom dit hele verhaal over afstand en tijd? Afgelopen weekend ben ik naar Sinaia geweest. Dat was op vrijdag 5,5 uur met de bus naar Boekarest en vervolgens 1,5 uur met de trein naar de plaats van bestemming. Toen zat ik me te bedenken: Nederland zouden we dat niet zo snel doen. Zou jij op vrijdag naar Frankrijk rijden om daar zaterdag door te brengen en zondagmiddag weer terug te rijden? Ik niet hoor!

Anyway, afgelopen weekend ben ik samen met eleveatorbuddy Julia naar Sinaia geweest. Het was een speciale gelegenheid, want er was de jaarlijkse couchsurf meeting. Op deze meeting kan je allerlei Roemenen en niet-Roemenen ontmoeten, die lid zijn van couchsurfen.com. En het was de 16 uur reizen helemaal waard! We hebben heel veel coole en interessant mensen ontmoet en heel veel nieuwe slaapadressen geregeld. Niet alleen in Roemenie, maar ook in Canada, Amerika, Israel, Italie, Hongarije en Turkije.

Maar natuurlijk kan je Sinaia niet verlaten zonder het Peles Kasteel gezien te hebben. Ik heb nog nooit van mijn leven een paleis gezien dat zo'n gedetailleerd interieur had! Ik had in elke kamer wel een uur kunnen doorbrengen, in elk hoekje weer een ander randje of versierinkje in het houtsnijwerk ontdekkend. Het was een 'Wauw'!

Zondagmiddag gingen we weer op huis aan. Ik was heel erg moe, want lag pas om 4:30 in mijn bedje.

Nu weer back to business: deze week organiseren we een film middag en zaterdag een bijeenkomst in de kathedraal om te discussieren over vrijheid en verantwoordelijkheid. (Vooral dat laatste is ver te zoeken onder Roemeense jongeren.) We houden het in de kathedraal, omdat in onze ervaring jongeren op komen dagen als het iets met religie te maken heeft. Plus dat de priester ook godsdienstleraar is en ze hem allemaal heel erg cool vinden. :P

Oke luitjes, check de foto's en video's op de vorige weblogs en..

Te pup! (Ik kus je)

Karin

Extra!!!
Nu ik mijn wonderful pictures heb geupload, zie ik dat ik zowaar een leuk verhaal vergeten ben.
Op onze treinreis naar Sinaia, zaten we in een wagon met twee Amerikaanse gasten. We hoorden hen praten over 'couch surfing', dus wij helemaal blij op hun aflopen: "Gaan jullie ook naar de meeting in Sinaia?" "Nee.. Maar we kunnen op zich best komen. We denken erover, ok?"
Toen de trein vaart minderde voor het Sinaia station, zeiden we ze gedag. En toen besloten ze maar dat ze ook meegingen. :P
Toen hadden we nog een grappig probleempje. Het treinstation in Sinaia is zo slecht te zien in het donker, dat zelfs de trein chauffeur een beetje moet gokken. De trein stopte en alle mensen moesten maar gewoon uit de trein jumpen en over de rails naar het station lopen, 200 meter verderop. Echt weer zo typisch Roemeens. :)