Dracula Kasteel en een non op het topje vd berg

Lieve lezers,

Check de VET coole site: www.euro-sat.org !!
Stem op de Poll & check wie er in het team zitten. :D

(Als je toch bezig bent: surf meteen eventjes naar www.clickonevs.eu en check de weblogs. Op deze site kan je lezen en bekijken wat we nou eigenlijk gedaan hebben in November.)

De eerste 5 maanden zitten er alweer op en dus werd het hoog tijd voor een Mid Term Evaluation. Het kwam er op dat de EU een flinke smak geld neerlegde en dat wij dan de afgelopen maanden gingen evalueren. Daar heeft onze organisatie mooi gebruik van gemaakt, want we zijn vier dagen naar Bran geweest. Tis slechts 7 uurtjes rijden en dan ligt Transsylvanië aan je voeten: Het land van de uitgestrekte bergen, mensen die anders praten en niet te vergeten… Dracula!
Ons huis lag aan een kronkelend bergweggetje, waar paardenkarren met klingelende bellen voorbij reden. Het zonnetje scheen, de lucht was blauw en de frisse berglucht stroomde onze longen in. De mensen glimlachten vriendelijk naar ons bonte gezelschap, maar staarden ons niet na, want ze waren natuurlijk wel gewend aan toeristen. Ik voelde me meteen helemaal thuis.

Okay, maar genoeg pittoreske plaatjes. Uiteindelijk hebben we wel mooi twee van de vier dagen binnen gezeten met die evaluatie. De conclusie was dat we het eigenlijk heel erg goed bezig waren met elkaar. Het enige minpuntje was dat er een vrijwilligster uitgevallen is. Ze vertrok in januari naar Duitsland en wilde om verschillende redenen niet meer terugkeren. Ik vind dat ze iets mist.

Gelukkig hebben we ook nog de toerist gespeeld en zijn we naar het Bran kasteel geweest. Het kasteel waar Vlad Tepes (de crue prins waarop Bram Stoker zijn Dracula verhaal heeft gebaseerd) heeft gewoond. Zoals je op foto’s kunt zien, ziet het er best indrukwekkend uit van buiten, maar van binnen stelt het niet zo heel veel voor.
Het leukste van de hele trip vond ik het wandelen en hardlopen op het bergweggetje. De huisjes zien er zo anders uit dan in Gorj. Heel pittoresk en ze gebruiken heel veel hout, het zag er heel gezellig uit.

Donderdagnacht kwamen we thuis en vrijdag meteen weer een activiteit. In twee weken tijd hadden de kids van het Gymnasium (11 –15 jaar) zich in het zweet gewerkt om een musical voor ‘Vrouwendag’ te maken. Ik was een klein beetje betrokken bij de voorbereidingen en ik was echt blij dat ze zo’n goeie musical opgezet hadden. (Voor de Kerst-musical diehards: het was een verhaal met een paar onderbrekingen voor een dansje of een liedje, niet té veel verwachten natuurlijk). Ik was echt trots op hoe overtuigend en enthousiast iedereen meedeed. Zelfs de jongens die het touwtje, dat het publiek van het podium scheidde, omhoog hielden, deden hun taak vol overtuiging. De Roemeense lerares had het hele verhaal geschreven (een mix van de Minotaurus, Cupido, Scapino, een Turk en gemene feeksen) en zij is nou echt wat je zegt ‘een top meid’. Gymnasium: for sure to be continued.

Ik had niet verwacht dat deze week nog beter kon worden.. maar hij werd beter nog bijzonderder.
Zaterdag ging ik kijken bij een spektakel, dat onze collega’s in Tismana hadden georganiseerd. Ik nodigde de Nederlandse vrouw, Inge, die daar woont ook uit en we besloten dat ik maar bij haar bleef slapen die nacht. Dus de hele avond hebben we in het Nederlands lopen kleppen over die slechte gewoontes van de Roemenen en over haar levensverhaal.
Inge (42) heeft een vrij pittig verleden, maar nu woont ze simpel en gelukkig samen met haar Roemeense vriend. Ze hebben een paard, geiten, kippen, katten en een hond en zijn afhankelijk van het werk van de man, Marius. Soms komt het zelfs voor dat ze twee dagen zonder geld zitten. “Maar ik spaar al het kleingeld in een speciale fles, dus zonder brood zitten we nooit”. Zo zie je maar weer, een beetje Nederlandse zuinigheid is zo gek nog niet.

De volgende ochtend hebben we een mooie tocht gelopen. Tismana is beroemd om het grote klooster onder aan de berg, maar als je de berg oploopt (3 uur) kom je onderweg nog een kerk tegen en helemaal op het topje van de berg ligt een lief klein kerkje. Daar boven op die berg wonen twee nonnetjes, afgesloten van de buitenwereld. Eén keer per maand komen ze naar beneden op een ezeltje om wat eten op te halen. Respect.
Toen ze ons aan zag komen, was de non helemaal happy, want zoveel gasten komen er niet. We kregen meteen cake voorgeschoteld (“Morgen begint het vasten voor Pasen, eet het alsjeblieft op!”) en toen ze hoorde dat we niet in God geloofden, ging ze ons fanatiek voordoen hoe we een kruisje moesten slaan. Gebalsemd, kruisje om de nek en cake in de rugzak gingen we weer op huis aan.

(Normale werkweek…) www.euro-sat.org promoting
………………………………………………………………………………….

Nu staat er weer een nieuw avontuur op me te wachten: Sinaia. Uitleg volgt volgende week, maar als je je nieuwsgierigheid echt niet kunt bedwingen moet je www.couchsurfing.com ff checken.

Door een paar technische problemen kan ik alweer geen foto's uploaden. En ze zijn zo leuheuk! :S De volgende keer..

Dikke Kus Karin

En had ik al verteld over www.euro-sat.org?

For Nicolas:
We went to a Mid Term Evaluation in Bran and we visited the ‘Dracula Castle’. Not very special, but it was a nice location in the mountains. I also visited a Dutch lady in Tismana. She has a Romanian boyfriend and lives a very Romanian (poor) live there in the village. She was very nice and I made a hike with her.
Check www.euro-sat.org. It’s the internet site of the youth magazine Arevik and I are running. Check also www.clickonevs.org, because it is just interesting. :D Ciao