Nog meer Peru!

Hola chicos! Que tal?

Goed nieuws: ik ben parasietvrij & weer helemaal back on track met mijn reizen! Ik heb er weer zin in :)

Toen ik om 6:00 's ochtends aankwam in de stad Arequipa (nachtbus), kwam ik meteen een Duits meisje tegen die naar hatzelfde hostel ging. Met haar heb ik 1,5 week samengereisd en het was fijn om een buddy te hebben. Arequipa was een verademing; lekker warm, heel mooi plein en verrassend weinig toerisme. We botsten bij ons ontbijt meteen op tegen een of andere militaire vertoning voor het vaderland. In elke stad in Peru bleken ze op elke zondag zo'n parade te hebben om het nationale volkslied te zingen en de vlag te hijsen. Vanaf een van de schattige balkonnetjes op het plein konden we de soldaten en de 3 vulkanen die de stad omringen bewonderen. We hebben vooral relax dingen gedaan in de stad: naar de kapper geweest (25 soles, dus 7 a 8 euro, voor knippen en een speciaal haarmasker), eten gekocht op de markt, koffie gedronken in de zon en 's avonds films gekeken in het hostel op het enorme flatscreen!

Het actieve gedeelte vond namelijk plaats in de Colca Canyon, een paar uur vanaf Arequipa. Het is een superdiepe kloof, zelfs dieper dan de Grand Canyon in de US, met veel wandelpaden en schattige, kleine dorpjes. Je hebt er geen kaart nodig: je begint bovenaan de kloof en van daaruit kun je alle paden al zien liggen aan de andere kant, heel erg handig. Veel mensen nemen een georganiseerde excursie, maar ik was de toers helemaal zat, dus toen zijn we op eigen houtje gegaan. Dat was een hele goede keuze: alles op ons eigen tempo (mijn knieen waren nog steeds krakkemikkig van Macchu Picchu) en slapen waar we wilden. We sliepen de eerste nacht in een dorpje (Tapay) waar geen toerist te bekennen was. De tweede nacht sliepen we in San Gallen, ook wel De Oasis genoemd, met zwembaden en een geweldig uitzicht! Ook hebben we enorme condors zien vliegen vanuit een uitkijkpunt, dat was echt indrukwekkend, maar dat begrijp je helaas zelf pas wanneer je echt daar staat te kijken naar de zwevende reuzen.

Na ongeveer een week in en rond Arequipa hebben we de nachtbus genomen naar Ica, om in de oasis Huacachina te slapen. Dit is een klein meer met een een stuk of 40 huisjes, omringd door torenhoge zandduinen. De activiteit hier is de gecombineerde Sandbuggy en Sandboardtour. Het voelt als een achtbaan wanneer je in de sandbuggy (zie foto's) door de duinen crosst. Het sandboarden is een beetje gevaarlijk als je niet kan snowboarden, dus het alternatief was op je buik op het bord liggen en gewoon de zandbergen afglijden. Grappig, maar het sjezen in de buggy was het leukst! Verder hebben we hier ook veel gechilld, een wijn en pisco (een soort brandy van druiven)-proefexcursie gedaan, en heb ik een nacht gekampeerd in de duinen. Gewoon omdat het kan. Het was heel erg bijzonder, omdat je omringd bent door alleen maar zand en je de drang om erop te klimmen, van de bergen af te rollen absoluut niet kan bedwingen. Ik heb nog steeds zand in mij oren volgens mij :P

Op weg naar Lima zijn we nog met een bootexcursie (kon niet anders dan me excursie..) rond de Islas de Ballestas gevaren. Ze noemen het ook wel de Galapagos voor de Armen, omdat de rotseilandjes bezaaid zijn met heel veel dieren. Vooral heel vogels en vogelpoep eigenlijk (daarom worden de eilanden ook wel eens bespottelijk de Eilanden van de Vogelpoep genoemd), maar veel cooler waren natuurlijk de pinguins en de zeeleeuwen.

Nu ben ik in Lima. Een hele grote stad met veel moderne gebouwen en heel veel Westerse winkels, vooral MacDonalds eigenlijk. Het uitzicht op de zee is best wel mooi, en het oude centrum heeft zijn charme, maar ik snap wel waarom de meeste toeristen er niet zo lang blijven. Het hoogtepunt vind ik de aardigheid van de mensen hier. Ze zijn gewoon puur aardig, zonder je iets te verkopen en spreken je aan op straat als je zoekend rondkijkt. Dat is zeker niet overal in Peru zo!

Ik slaap nu bij Emilio, een CouchSurfer (als je nog niet weet wat dat is, shame on you!), en wordt ongelofelijk verwend door zijn moeder, die huisvrouw is en van koken houdt. Hij werkt en studeert veel in de jungle en heeft daar veel grappige maar ook ronduit verschrikkelijke verhalen over, dus dat is interessant. Straks gaan we naar een soort fonteinenpark dat heel mooi schijnt te zijn met verlichting in de avond. En daarna eten bij de MacDonalds! (Nee, natuurlijk niet, maarja, ach, misschien een McFlurry nu ik erover nadenk).

Hopelijk zitten de lentekriebels er al goed in bij jullie in de Lage Landen! Hier hangt fulltime mist, maar het regent nooit, dus dat is wel een beetje een gek klimaat.

Kus aan iedereen!

Karin