Moe, zonnige, asociaal bruine groetjes uit Spanje

Hey allemaal, verre vrienden, familie, collega´s etc..

Ik heb besloten om mijn prachtige weblog uit het stof te halen en jullie een mooi verhaaltje te vertellen over mijn veldwerk in Spanje.

Voor mijn studie (aardwetenschappen, voor de echt langzame mensen) is het nogal standaard dat je op veldwerk gaat, want bergen bekijken vanuit boeken is niet echt makkelijk. Dus nu zit ik hier, met 50 studiegenootjes en staf, voor een volle maand in Aliaga. Het is een klein kutdorpje (zie kaart) in de Iberische bergen, waar we met zijn allen de hele camping bezetten.

´Wat doe je nou zo´n beetje dan op veldwerk?´, is de vraag die ik vaak krijg. Die kon ik tot een tijdje geleden ook niet beantwoorden, maar na 3 weken weet ik het wel. Het komt erop neer dat je samen met je veldwerkpartner de hele dag van 8.30 tot 16.30 kriskras door de bergen stampt (geen paden!) en dan vanaf toppen schetsen gaat maken en bij rotsen stenen gaat hakken, (zelfs likken) en bekijken. Ook meet je hoe een bepaalde gesteentelaag staat en al je gegevens schrijf je op in je boekje en teken je in in je veldkaart. Een kaart die aan het begin helemaal wit is, maar nu helemaal gekleurd is met de verschillende gesteentelagen erin. (Dat voelt goed als je het eenmaal afhebt zeg!)

Het is absoluut niet saai, zeker niet als je af en toe nog een stukje leuk klimt en klautert tussendoor en een gezellige veldwerkpartner hebt. Natuurlijk onderzoeken we niet alleen dom de gesteentes, maar gaat het erom wat die ons vertellen over het klimaat wat vroeger in dit gebied geheerst heeft. Waardoor zitten er zulke grote breuken en waarom is deze berg ontstaan? Dat is het leukste deel van de geologie.

Maar goed, vanochtend moesten we het verslag inleveren en Tycho en ik zijn de hele nacht doorgetrokken om het af te krijgen, dus ik ben een klein beetje moe.. De aankomende week gaan we ons eigen onderzoekje doen en verder wordt het allemaal wat relaxter in de avonden. (De afgelopen 3 weken moesten we elke avond van 20u-22u in een zaaltje uitwerken. Een dag per week vrij.)

Het weer is ongeveer 30 graden, dus ik ben poepjebruin, mét mooie wandelsokranden natuurlijk. Dat ziet er dus echt niet uit. Er is hier in dit dorpje zelfs een (gratis!) zwembad, dus in onze vrije tijd vermaken we ons prima. Er is ook helemaal geen afstand tussen de staf en wij, dus die komen ook even hard meezuipen, dat is echt heel mooi.

Goed, dat was het wel zo´n beetje. De 20e ben ik weer terug in ons landje, hopelijk is de zomer dan ook daar aangebroken. Het mooiste is dat ik dan weer lekker kan klimmen, want het is zeer frustrerend om hier al die mooie rotsen te zien en niet te kunnen klimmen..

Groetjes iedereen,
Adios Amigos!
Karin